Εδώ και δύο χρόνια όλοι παρατηρούμε μια αναταραχή στο χώρο της εκπαίδευσης. Γιατί όμως? Κάποιοι μας είπαν ότι για όλα φταίνε οι φοιτητές, αυτοί οι τεμπέληδες οι οποίοι έκλειναν τις σχολές τους γιατί δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν. Φυσικά η υποβάθμιση του δημοσίου πανεπιστημίου, η μείωση των δαπανών για την παιδεία, ο νέος νόμος πλαίσιο ο οποίος θα υποβάθμιζε το ήδη υποβαθμισμένο Πανεπιστήμιο. Όχι δεν είναι δυνατόν να ευθύνονται οι υπουργοί, κυβερνήσεις, πολιτικές. Για όλα αυτά ευθύνονται οι φοιτητές.
Όμως τι είναι οι φοιτητές? Μήπως δεν είναι τα παιδιά, που αγωνιούν για ένα καλύτερο μέλλον ενώ βλέπουν ότι οι κόποι τους, οι κόποι των γονιών τους για να σπουδάσουν ανατρέπονται από την κυβερνητική πολιτική? Βρίσκονται σε ένα πανεπιστήμιο υποβαθμισμένο, υποχρηματοδοτούμενο και ασφυκτιούν. Ζητούν αλλαγές προς το καλύτερο. Όχι με βάση τις τσέπες των επιχειρήσεων αλλά τις ανάγκες της κοινωνίας. Δε θέλουν να επιβαρύνουν τους ήδη επιβαρυμένους γονείς τους με το να αγοράζουν τα συγγράμματα τους, να χάνουν τις σπουδές τους η να έχουν ένα πτυχίο χωρίς αντίκρισμα, χωρίς δικαίωμα για εργασία. Γι’ αυτό θυσίασαν το χρόνο τους, ρίσκαραν τη σωματική τους ακεραιότητα απέναντι σε μια ωμή καταστολή για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους σε ένα καλύτερο μέλλον.
Αγνοώντας τη φωνή της εκπαιδευτικής κοινότητας, ο Υπουργός Παιδείας Ε. Στυλιανίδης αποκάλυψε στη σύνοδο των Πρυτάνεων τα σχέδια της κυβέρνησης για τις αλλαγές στον εσωτερικό κανονισμό των πανεπιστημίων. Όπως αναμενόταν οι προτάσεις αυτές κινούνταν στη λογική εφαρμογής του νόμου πλαισίου, λογική εμπορευματοποίησης της παιδείας και του ελέγχου από ιδιωτικά συμφέροντα. Η πρόταση αυτή προβλέπει τα εξής:
Τετραετή προγράμματα ανάπτυξης: Τα προγράμματα αυτά θα επιβάλλουν στο κάθε ίδρυμα το πλαίσιο και τη στρατηγική λειτουργίας του για μία τετραετία. Με ποια κριτήρια όμως? Ποιοι θα αποφασίζουν? Διορισμένοι manager που πιθανότατα θα προκύπτουν από “διαγωνισμούς” (βλ. Υπ. Πολιτισμού) και θα κρίνουν με τα συμφέροντα επιχειρήσεων-φίλων της κυβέρνησης και όχι με βάση τις ανάγκες της εκπαιδευτικής κοινότητας και της κοινωνίας. Βέβαια προωθείται η αυτονομία των Πανεπιστημίων? Το κάθε ίδρυμα μπορεί να μην εφαρμόσει το τετραετές πλάνο. Το ότι μετά θα κοπεί η χρηματοδότηση είναι ψιλά γράμματα για το δημοκρατικό ήθος της κυβέρνησης. Όπως καταλαβαίνετε τα ιδρύματα που δε θα υπακούσουν θα υποχρηματοδοτηθούν και θα οδηγηθούν στο κλείσιμο. Όσα υπακούσουν θα δεχθούν πόρους από επιχειρήσεις οι οποίες, επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι φιλανθρωπικός οργανισμός, σε αντάλλαγμα θα συνδιοικούν το Πανεπιστήμιο, επιβάλλοντας ρυθμίσεις υπέρ των συμφερόντων τους.
Συγγράμματα: Πόσα συγγράμματα χρειάζονται για κάθε μάθημα? Η απάντηση της κυβέρνησης είναι, ένα. Ή πιο συγκεκριμένα ένα θα παρέχεται δωρεάν. Με δεδομένο όμως ότι η παιδεία είναι δωρεάν, όπως το Α. 16 του Συντάγματος καθορίζει, αρκεί το ένα αυτό δωρεάν σύγγραμμα για κάθε μάθημα. Παρολαυτά σε κάθε σχολή υπάρχουν βασικά μαθήματα τα οποία απαιτούν περισσότερα συγγράμματα τα οποία οι φοιτητές θα αναγκάζονται να αγοράζουν. Επίσης, όλοι μας έχουμε αγοράσει σημειώσεις, θέματα προηγούμενων ετών ή έχουμε φωτοτυπήσει συγγράμματα με δικά μας έξοδα. όλα αυτά στο πλαίσιο της δωρεάν και δημόσιας παιδείας για όλους και όλες.
Αιώνιοι φοιτητές: Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, η κυβερνητική πολιτική ψάχνει αποδιοπομπαίους τράγους για τα ελλείμματα και την ανεπάρκειά της. Τι φταίει άραγε για την υποβάθμιση των σπουδών? Μήπως η υποχρηματοδότηση? Μήπως η υποταγή των Πανεπιστημίων στους νόμους της αγοράς? Εννοείται πως όχι. Φταίνε οι "αιώνιοι"(όπως τους αποκαλούν τα φερέφωνα της κυβέρνησης) φοιτητές. Αγνοούν το γεγονός ότι συμφοιτητές/τριές μας που εργάζονται για να καλύψουν τα έξοδα για τη δωρεάν εκπαίδευσή τους στα Πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα να παρατείνεται ο χρόνος σπουδών τους. Αγνοούν ότι υπάρχουν συνάδελφοι/ισσες μας που έχουν την ατυχία να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Αγνοούν ότι οι φοιτητές που ξεπερνούν τα 2 έτη από το κανονικό δεν δικαιούνται πάσο, σίτιση και στέγαση άρα δεν επιβαρύνουν κανένα. Άρα σε τι ωφελεί το μέτρο αυτό? Στην εντατικοποίηση των σπουδών τους στο να μας οδηγήσουν να γίνουμε πειθήνια ρομποτάκια που δε θα έχουν ελεύθερο χρόνο, ενδιαφέροντα, ανησυχίες, συλλογικές διεκδικήσεις.
Οι «μεταρρυθμίσεις» συνεχίζονται: το Σύνταγμα αναφέρει ότι η έρευνα στα Πανεπιστήμια πραγματοποιείται μόνο με κρατική χρηματοδότηση και όχι με στόχο την αποκόμιση κερδών αλλά τη βελτίωση των κοινωνικών αναγκών. Πολύ ετεροχρονιστικό για την κυβέρνηση, όμως γιατί να μη δώσουμε και τον ερευνητικό τομέα στις επιχειρήσεις? Έτσι και αλλιώς δεν έχουμε ξεπουλήσει σχεδόν όλη τη δημόσια περιουσία? Γιατί η έρευνα να επιστραφεί στο λαό και την κοινωνία ενώ μπορεί κάλλιστα ένα αποφέρει κέρδος στους επιχειρηματίες που μας στηρίζουν? Έτσι η κυβέρνηση αποφάσισε πως θα ήταν καλύτερο να επιτρέψει στις επιχειρήσεις να διεισδύσουν στον ερευνητικό τομέα και να διαχειρίζονται οι ίδιες το αποτέλεσμα και τον προσανατολισμό της αγνοώντας τα συμφέροντα της κοινωνίας, έχοντας ως αυτοσκοπό την αύξηση των κερδών.
Γίνεται κατανοητό, πως ότι δεν κατάφερε η κυβέρνηση πέρυσι μετά την αντίσταση του πανεκπαιδευτικού κινήματος ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, επιχειρεί να το επιβάλλει φέτος. Καλούμε κάθε φοιτητή και φοιτήτρια που αγωνιά για το μέλλον του, για τις συνθήκες σπουδών του, για το δικαίωμα στην εργασία, να διαταχθεί στα σχέδια της κυβέρνησης για καταστρατήγηση κάθε είδους αυτονομίας του Πανεπιστημίου και ελευθερίας των φοιτητών, να διαλέξει το δρόμο της υπακοής απέναντι στις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης με κεντρικό σύνθημα: «όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται» σε βάρος των φοιτητών και της κοινωνίας. Η παιδεία είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
● Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
● Να μην περάσει η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους
● Να καταργηθεί εδώ και τώρα ο αντιδραστικός νόμος πλαίσιο
● Όχι στο προεδρικό διάταγμα για τα συγγράμματα
● Όχι στην επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 – Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
● Να μην ψηφιστεί το ν/σ για τα μεταπτυχιακά και να καταργηθεί το ν/σ για έρευνα
● Καμία εφαρμογή των νόμων για ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ-ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
● Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση
● Να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
● Η σύγκλητος να μην πάρει καμία απόφαση εφαρμογής του νόμου πλαίσιο
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
● Μαζική παράσταση στην επόμενη σύγκλητο τη Πέμπτη 6-3 και στην επόμενη ΓΣ του τμήματος
