Τι είναι το ΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ;

ΔΙΚΤΥΟ: Συντονίζουμε τη δράση μας μέσω πανελλαδικών συνελεύσεων ανοίγοντας διαύλους πολιτικής επικοινωνίας μεταξύ μας.

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: Αμφισβητούμε κάθε μορφή κηδεμονευόμενου συνδικαλισμού και πολιτικής εξάρτησης.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΣΜΟΣ: Επιδιώκουμε την όξυνση των κοινωνικών διεκδικήσεων και διαφωνούμε με κάθε λογική εφησυχασμού και μοιρολατρίας.

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Τοποθετούμε το "εμείς" πάνω από το "εγώ" και οραματιζόμαστε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλευση.

ΣΧΗΜΑ: Λαμβάνουμε τις πολιτικές μας αποφάσεις μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, ανοιχτές στον οποιοδήποτε, αντιτιθέμενοι σε κάθε ιεραρχικό μοντέλο παραταξιακής οργάνωσης.


14.1.08

ΚΕΣ: Η επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο συνεχίζεται…


Από τον Οκτώβρη έληξε η προθεσμία ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας 36/05 σχετικά με τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ΚΕΣ. Η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε οτι θα την ενσωματώσει μέσα στο 2008.

Η οδηγία προβλέπει αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα πτυχία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών τα οποία είναι παραρτήματα ευρωπαϊκών πανεπιστημίων που οι τίτλοι σπουδών τους είναι αναγνωρισμένοι σε κάποια χώρα της ΕΕ. Η ενσωμάτωση της οδηγίας παρουσιάζεται σαν «εξωτερική δέσμευση» επιβαλλόμενη απο την ΕΕ. Στην πραγματικότητα, ακόμα και στο ίδιο το «ευρωσύνταγμα», η εκπαιδευτική πολιτική είναι ζήτημα του κάθε κράτους-μέλους, για αυτό η συγκεκριμένη οδηγία τυπικά δεν αφορά την ίδια την εκπαίδευση αλλά αναφέρεται και επηρεάζει μόνο τα επαγγελματικά δικαιώματα. Φυσικά καθόλου έτσι δεν είναι αφού μέσω της αναγνώρισης επαγγελατικών δικαιωμάτων στα ΚΕΣ δεν επιχειρείται κάτι διαφορετικό απο την ουσιαστική αναθεώρηση του άρθρου 16.

Τα ΚΕΣ είναι ιδιωτικές δομές εκπαίδευσης που λειτουργούν με όρους franchising (όπως το Carrefour ας πούμε) και παρέχουν 3ετείς καταρτίσεις πάνω σε υπερεξειδικευμένα γνωστικά αντικείμενα ή και σε συνονθυλεύματα ετερόκλητων αντικειμένων. Όλα αυτά επι πληρωμή και μέσα σε ένα αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας, χωρίς άσυλο και ελευθερίες, χωρίς φοιτητικό συνδικαλισμό, χωρίς ίχνος ακαδημαϊκού χαρακτήρα.

Είναι φανερό ότι η αναγνώριση τέτοιων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων ως ακαδημαϊκών ιδρυμάτων έρχεται να παραγάγει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα με την αναθεώρηση του άρθρου 16 που το κίνημα παιδείας πέταξε στο καλάθι των αχρήστων μαζί με το σύνολο της συνταγματικής αναθεώρησης, είναι στην ουσία επιβολή της αποτυχημένης αναθεώρησης του άρθρου 16 από την πίσω πόρτα. Έρχεται να συμπληρώσει το νόμο για το ΔΟΑΤΑΠ που εξισώνει τα 3ετή bachelor με τα 4ετή και 5ετή πτυχία σε μια κατεύθυνση διάσπασης των σπουδών και δημιουργίας 2 κύκλων κατά τη συνθήκη της Μπολόνια με σκοπό να παράγονται απόφοιτοι πολλών ταχυτήτων. Αυτές οι δομές θα λειτουργούν και μέσω του ανταγωνισμού σαν πολιορκητικός κριός για τα δημόσια Πανεπιστήμια ώστε να εφαρμόσουν όλους τους αναδιαρθρωτικούς νόμους και να προσαρμοστούν στο πλαίσιο λειτουργίας των ΚΕΣ. Ακριβώς λόγω της απελευθέρωσης της «αγοράς υπηρεσιών εκπαίδευσης» και της δημιουργίας του πανεπιστημίου super market διαλύεται κάθε επιστημονική πειθαρχία και καταργείται η συνοχή σπουδών και πτυχίων, προκύπτει η αναγκαιότητα να μετριούνται σκόρπιες δεξιότητες με ίσο τρόπο, αυτή την αναγκαιότητα καλύπει ο νόμος για την αξιολόγηση. Αν και τυπικά η οδηγία αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα ουσιαστικά με αυτή επανακαθορίζεται συνολικά η έννοια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εφόσον τα ΚΕΣ αναγνωρίζονατι ως ακαδημαϊκά ιδρύματα που παρέχουν πτυχία με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Έτσι η κυβέρνηση αποκαλύπτει πλήρως το όραμα της για το πανεπιστήμιο: ένα υπερεξειδικευμένο αυταρχικό εκπαιδευτήριο που παράγει αποφοίτους αναλώσιμους χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα και συλλογικές διεκδικήσεις. Τα πανεπιστήμια οδηγούνται στη διάσπαση των σπουδών σε 2 κύκλους αλλά και στην αναπροσαρμογή των γνωστικών αντικειμένων και των προγραμμάτων σπουδών στο υπερεξειδικευμένο πρότυπο των ΚΕΣ έτσι ώστε οι απόφοιτοι τους να ανταγωνίζονται τους αποφοίτους των ΚΕΣ στην ίδια αγορά εργασίας.

Γίνεται σαφές οτι η κοινοτική οδηγία 36/05 φέρνει την αναθεώρηση του άρθρου 16 απο την πίσω πόρτα. Ανάλογη πρέπει να είναι και η αντιμετώπιση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η αντιπαράθεση μας με την ενσωμάτωση της οδηγίας δεν είναι αντιπαράθεση με τους αποφοίτους των ΚΕΣ, δεν είναι συντεχνιακή. Πρώτον η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση είναι καθολική έννοια και όχι προνόμιο. Όταν πλήττεται κάπου και για κάποιους πλήττεται παντού και για όλους. Δεύτερον η ενσωμάτωση είναι κομμάτι της συνολικής εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης με στόχο να δημιουργήσει μια νέα μεγάλη και κερδοφόρα αγορά, την αγορά υπηρεσιών εκπαίδευσης αλλά κυρίως να παραγάγει ένα νέο μοντέλο εργαζόμενου απασχολήσιμου, ευέλικτου, διαρκώς επανακαταρτιζόμενου, χωρίς καμία συλλογική κατοχύρωση. Άρα μιλάμε για συνολική εξίσωση προς τα κάτω όλων των αποφοίτων,κάτι που θα επιδεινώσει την θέση όλων μας ως μελλοντικών εργαζομένων και μόνοι όλοι μαζί μπορούμε να την αποτρέψουμε.

Πάνω στη γενικευμένη εργασιακή ανασφάλεια και στο απάνθρωπο φίλτρο των πανελληνίων εξετάσεων στήνεται το εμπόριο ελπίδας και η επιχειρηματολογία των θιασωτών της ενσωμάτωσης με «λαϊκό» πρόσημο. Η απάντηση είναι να μην ανανεωθούν οι άδειες των ΚΕΣ που είναι παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, το κλείσιμό τους, η ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η δημιουργία δημόσιου και δωρεάν μεταλυκειακού κύκλου τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης για όποιον δεν επιθυμεί να σπουδάσει. Παράλληλα επικαιροποιείται το αίτημα για ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση που καταργεί τον διαχωρισμό ΑΕΙ και ΤΕΙ που αναπαράγει συγκεκριμένες ιεραρχικές σχέσεις στην παραγωγή.

Έτσι διαλύεται κάθε βάση που θα μπορούσε να στηρίξει την ενσωμάτωση της οδηγίας και το εμπόριο ελπίδας μέσω της λειτουργίας των ΚΕΣ. Αναδεικνύεται έτσι ποιός τελικά πιέζει για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Η πραγματικότητα είναι το θέμα ανακινήθηκε από τον ευρωβουλευτή της ΝΔ Κ. Χατζηδάκη ο οποίος κατάθεσε και ανάλογη τροπολογία στην επιτροπή νομικών υποθέσεων και εσωτερικής αγοράς του ευρωκοινοβουλίου. Ακόμα οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με την αδειοδότηση των ΚΕΣ δημιούργησαν το έδαφος στο οποίο πατάει η οδηγία. Η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ δεσμεύονται μόνο από τον ίδιο τους τον εαυτό και από τις πολιτικές που έχουν συμφωνήσει και συνδιαμορφώσει με τους νεοφιλελεύθερους εταίρους τους και στο επίπεδο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Το ότι αυτή η πολιτική δεν είναι αντικείμενο καταναγκασμού αλλά πολιτική «αρχών» των ελληνικών κυβερνήσεων φαίνεται και από την πρόθεση του Υπουργού Παιδείας να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και πλειοδοτώντας σε νεοφιλελευθερισμό προτάσσει την αναγνώριση και των παραρτημάτων αμερικανικών κολλεγίων πέρα από την κοινοτική οδηγία! Μέσα στις διακοπές των Χριστουγέννων ο υπουργός παιδείας συναντήθηκε με τον Ντάνιελ Σπεκχαρντ (πρέσβης των Η.Π.Α). Ο πρέσβης εκδήλωσε το έντονο ενδιαφέρον της αμερικάνικης κυβέρνησης για άμεση αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αμερικανικών κολλεγίων. Παράλληλα συμφωνήθηκε ταξίδι του Υπουργού στις ΗΠΑ με σκοπό την συνάντησή του με κυβερνητικά κλιμάκια της χώρας ώστε να προωθηθεί η αναγνώριση των αμερικάνικων κολλεγίων στην Ελλάδα. Όλο το επόμενο διάστημα οφείλουμε να πυροδοτήσουμε κινηματικές διαδικασίες στις σχολές και συνολικά στην κοινωνία για τη μη ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05. Πλέον ξέρουμε ότι δεν είναι ανίκητοι, μπορούμε να νικάμε, καταφέραμε να σταματήσουμε τη συνταγματική αναθεώρηση, η απάντηση μας δεν μπορεί παρά να είναι ανάλογη. Απαντάμε με όπλο τους συλλογικούς μας αγώνες, την ενωτική μας δράση και την αλληλεγγύη για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο που κοινωνικοποιεί τη γνώση και απελευθερώνει την κοινωνία.

Δράση της Διεθνούς Αμνηστίας για Γκουαντάναμο



Δράση της Διεθνούς Αμνηστίας για κλείσιμο του Γκουαντάναμο, σήμερα στην Αθήνα. Κείμενα και υπογραφές βουλευτών.
τελευταία τροποποίηση 12/1/2008 19:13
6 χρόνια Γουαντάναμο: Πείτε ΟΧΙ στις παράνομες κρατήσεις των Η.Π.Α.
Η αμερικάνικη κυβέρνηση, στον «πόλεμο» της «κατά της τρομοκρατίας», απαγάγει και «εξαφανίζει» ανθρώπους και τους κρατάει σε μυστικές τοποθεσίες όπου υποβάλλονται σε βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, χωρίς ποτέ να περάσουν από δίκαιη δίκη και να κατηγορηθούν για κάποιο αδίκημα. Οι πρακτικές αυτές δεν έχουν κάνει τον κόσμο μας πιο ασφαλή. Αντιθέτως, παραβιάζουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Το κέντρο κράτησης των Η.Π.Α. στο Γουντάναμο είναι το σύμβολο αυτής της παρανομίας.

Η Διεθνής Αμνηστία αυξάνει την πίεση ζητώντας από βουλευτές σε όλο τον κόσμο να υπογράψουν μια διακήρυξη ενάντια στις παράνομες κρατήσεις των ΗΠΑ. Σήμερα παραδίδουμε στην αμερικάνικη κυβέρνηση τις υπογραφές 1.200 βουλευτών από όλο τον κόσμο, ανάμεσα τους και 26 έλληνες. (βλ. παρακάτω)

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

Με τη βοήθεια σου μπορούμε να σταματήσουμε τις παράνομες κρατήσεις της αμερικάνικης κυβέρνησης. Μπες στο www.tearitdown.org και υπέγραψε τη διακήρυξη της Διεθνούς Αμνηστίας. Ζήτησε να κλείσει το Γουαντάναμο ως πρώτο βήμα για τον τερματισμό των παράνομων κρατήσεων των ΗΠΑ.



δες το κείμενο της εκθεσης στο

http://indy.gr/newswire/drasi-tis-diethnoys-amnistias-gia-gkoyantanamo

13.1.08

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ…. ΠΑΛΙ;;;;;

Ένα από τα σύμφυτα στοιχεία της ακαδημαϊκής μας ζωής είναι και η έντονη πολιτική και κοινωνική παρέμβαση. Δυστυχώς παρατηρείται το φαινόμενο της εγκατάλειψης αυτού του τομέα της ζωής μας από όλο και περισσότερους φοιτητές, σε σημείο που αυτά τα θέματα να τυγχάνουν μέριμνας μόνο από τις φοιτητικές παρατάξεις. Η κατάσταση αυτή δεν είναι τυχαία, σίγουρα όμως απομακρύνει πολλούς φοιτητές από τα κοινά που σε άλλες συνθήκες θα ήθελαν να συμμετάσχουν και να δραστηριοποιηθούν. Έτσι βλέπουμε ότι παρ’ όλο που τα ζητήματα των Γενικών Συνελεύσεων είναι φλέγοντα και άμεσα δε συμπληρώνεται καν ο αναγκαίος αριθμός της απαρτίας. Αυτή η κατάσταση οφείλει σαν σύλλογο να μας προβληματίσει, ώστε να παρθούν άμεσα μέτρα για την αποτροπή των χειρότερων…

Είναι ανάγκη, πλέον να αρχίσουμε να ξαναεμπιστευόμαστε τη Δημοκρατία. Είναι ανάγκη όλοι μαζί και ο καθένας μας ξεχωριστά να συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε και πρέπει να έχουμε λόγο για τα πράγματα που μας αφορούν, από τα πιο απλά ως τα πιο σύνθετα. Κυρίως όμως πρέπει να καταλάβουμε ότι σε αυτόν τον κόσμο δεν είμαστε μόνοι μας. Κάθε φορά που επιλέγει κανείς να απέχει από μια συλλογική διαδικασία , αποφάσεις παίρνονται για αυτόν, χωρίς αυτόν. Κάθε φορά που απουσιάζει όχι μόνο δεν μπορεί να ακούσει πολλές και διαφορετικές απόψεις αλλά στερεί και από το συνάδελφό του να ακούσει τη δική του άποψη. Η συμμετοχή δεν είναι απλά ένα δημοκρατικό δικαίωμα, είναι υποχρέωση του κάθε φοιτητή.

Φυσικά, δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας στα υπαρκτά και πολύ σοβαρά προβλήματα που διώχνουν πολλά άτομα μακριά από τις συλλογικές διαδικασίες και τους χώρους δράσης. Συχνά στις συνελεύσεις επικρατεί χάος που καθιστά την παρακολούθηση αδύνατη: φωνές, ερωτήσεις που καταλήγουν σε μακροσκελείς τοποθετήσεις, παιχνίδια εντυπωσιασμού, μηδενικός σεβασμός στους ομιλητές των άλλων παρατάξεων και σχημάτων. Πώς απαιτούμε από κάποιον να παραστεί σε μια συνέλευση της σχολής μας υπό αυτές τις συνθήκες που δεν του δίνεται η δυνατότητα να εκφραστεί; Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας , αρνούμενοι ότι οι διαδικασίες δεν έχουν παρακμάσει και ότι η κατάσταση δεν κινδυνεύει να τελματώσει.


Στην κατεύθυνση αυτή καταθέσαμε στη συνέλευση της 11/12 ένα ψήφισμα για τους όρους διεξαγωγής των συνελεύσεων. Συγκεκριμένα προτείναμε ορισμένα διοικητικά μέτρα με στόχο τη βελτίωση της διαδικασίας (15λεπτες τοποθετήσεις, 3λεπτες ερωτήσεις και 5λεπτες απαντήσεις και συγκροτημένο προεδρείο). Η υπερψήφισή του είναι ένα θετικό βήμα που δείχνει τη θέληση για πιο δημοκρατικές συνελεύσεις. Βέβαια, η προβληματική αυτή κατάσταση σίγουρα δεν μπορεί να ανατραπεί με απλή αλλαγή των κανόνων διεξαγωγής μιας Γ.Σ. Το πρόβλημα πρώτα απ’ όλα είναι ζήτημα νοοτροπίας και έχει να κάνει με την ενεργοποίηση του κάθε φοιτητή. Με το δικαίωμα του καθενός και της καθεμίας να συνεισφέρει με τις αντιλήψεις του. Αν όλοι πειστούμε ότι η παρουσία μας στη συνέλευση έχει αποτέλεσμα, θα λυθεί και το πρόβλημα της απαρτίας. Οι κανόνες θα βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση, διευκολύνοντας την παρακολούθηση και την συμμετοχή όλο και περισσότερων μη ενταγμένων φοιτητών. Είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων μας να μην αφήνουμε τις αποφάσεις στα χέρια άλλων. Εξάλλου,

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα…


Σχημα Εγκελαδου


Powered By Blogger